Bij een emigratie kom je er eigenlijk niet omheen. Het leren van een nieuwe taal. In ons geval Hongaars. Voor iedere nieuwe taal moet je moeite doen maar voor het Hongaars geldt dit wel extra.
Het is op 5 talen na de moeilijkste taal ter wereld. De taal lijkt op geen enkele andere taal en ook de grammatica is heel complex. De Hongaarse taal heeft een ver verwantschap met talen als het Fins en het Ests. Maar omdat dat zolang geleden is verstaan de inwoners van Hongarije niets van beide talen.
Ondanks dat alles lieten wij ons daar niet door afschrikken en zo hebben we allebei de beginnerscursus gevolgd. In Nederland zit er een Hongaarse school die online lessen geeft via zoom. Meestal met een groepje van 6 tot 8 mensen. Een aantal wonen in Nederland en sommigen wonen al in Hongarije dus volgen ze de lessen vanuit daar. Wij vonden het erg leuk om tijdens de eerste les te horen waarom de mensen meededen aan de cursus. In korte tijd gingen we van woordjes naar zinnetjes en hele korte verhaaltjes. En het was natuurlijk helemaal leuk toen we in augustus in Hongarije waren. We konden toen mooi onze geleerde kennis in praktijk brengen. Bijvoorbeeld begroetingen of iets kopen bij de bakker. Dat gaf ons weer nieuwe motivatie voor de vervolg cursus.
In december hopen we onze lessen weer op te pakken. Voor nu nog even genieten met z’n drietjes en wachten op ons 2de kindje. 
