“Ik heb 2 zendelingen gevonden in Hongarije”. Rhodé kijkt op van haar telefoon, “en we mogen nog langskomen ook”.
Zo simpel kan het gaan, je stuurt iemand een onschuldig bericht en heel je leven verandert. Dat gebeurde in elk geval bij mij. De dag dat we Michel en Janet leerden kennen en het werk dat ze doen van dichtbij mee mochten maken, maakte een onuitwisbare indruk op me.
Op de tweede dag van ons bezoek nam Michel me mee naar gezinnen in het kleine dorpje Tápióbicske. “Dit soort gezinnen helpen we nu” gaf hij aan terwijl hij vrijmoedig bij iemand de tuin inliep. In de dagen die volgden hielp ik onder andere mee met het tegelen van een badkamer. Toen het klaar was en de vrouw des huizes kwam kijken, was ze zo enorm dankbaar. Ik vertelde later tegen Rhodé dat dit werk me zoveel voldoening gaf en dat ik helemaal in mijn element was.
Op een manier die typisch voor God is, zette Hij mij stil bij het leed dat er zo dichtbij huis is. Voor mij ging er een nieuwe wereld open, een wereld waarin Hij mij wil inzetten om iets van hoop te brengen aan degenen die zo weinig hoop hebben.
Zondags gingen we naar de daklozendienst, hier werd mijn hart geopend voor dak- en thuislozen.
Ik was zo bewogen met deze mensen.
Met zo iets simpels als een gitaar pakken en in slecht klinkend Hongaars een lied te zingen en dan zoveel impact te hebben, had ik nooit verwacht.
En nu… ruim 2 jaar verder gaat er voor ons als gezin veel veranderen. We zijn ons aan het klaarmaken om naar Hongarije te gaan verhuizen en te gaan werken onder de allerarmsten.
Een zwaar proces zo nu en dan! Maar Rhodé en ik voelen ons heel duidelijk door God geroepen. Iedere keer als we het moeilijk hebben bevestigt Hij aan ons dat we op de goede weg zitten.
Hoe het ook allemaal gaat lopen, wanneer we gaan vertrekken en waar we ook gaan wonen, Hij is erbij. In Jesaja 45:2 zegt God dat Hij voor ons uit zal gaan. Het enige wat wij moeten doen is Hem vertrouwen.